“Sen hiç öldün mü?” Demiþti bana derin sohbete daldýðýmýz bir gün. Aðzýndan çýkan her sözde, her daim mantýk aradýðýmdan “nasýl yani abi” dedim. “Yaþarken defalarca ölür insan belki yine doðar” dedi. Onun eriþtiði olgunluða ve düþünce yapýsýna asla ulaþamam, ama bazý durumlarý hayatýn içinde yaþadýðýmý fark ettim. Evet, insan ölüyor. Hiç beklemediði zamanlarda hiç beklemediði kiþiler alýyor canýný. Sonrasý yaþanmaz geliyor. Eksikliði acýtýyor.

Onur

Çağatay için bu mesajı yazan kişiye aşağıdaki form aracılığıyla istediğinizi yazabilirsiniz.